امروز مسئله سوریه آنقدر مهم است که شاید مسئله هسته ای نبود و نیست!به عبارت بهتر شاید بتوان گفت آنچه از هسته ای و امثال آن عاید ما می شود برای حفظ آرمان هایی است که از آن جمله مقاومت در برابر استکبار و صهیونیم است.سوریه با وجود اینکه از حکومت دینی بهره بهره نمی برد و از نشانه های آن فاصله بسیار دارد، اما در حمایت و ماندگاری ساختار های سالم الهی و کمک لازم به ا ین ساختارها تجربه خوبی از خود به نمایش گذاشته است و پرونده قابل قبولی دارد.
در سوریه معترضین میانه رو که جریان اصلی شروع کننده اعتراض هستند شاید در پهنه انقلاب های اسلامی منطقه بروز پیدا کردند ولی با بیداری جهان اسلام فاصله ای قابل توجه داشتندو هیچ گاه مگر برای استفاده از آن فضا خود را متصل به ان ندانسته اند.آن جریان اسلامی هم که به صورت مریضی توسط داعش و النصره دنبال میشود نشانه ای از اسلام ناب ندارد و حتی به صورتی عجیب خواسته و ناخواسته در جهت تخریب وجهه آن قدم بر می دارد.
و اما مذاکره!قصد بر آن بود که نویسنده زودتر از این مطلبی در ابن باب بنگارد ولی به جهت حفظ رعایات اخلاقی در نگاشتن تحلیل، به دنبال دلائل بیشتر بود و این تحلیل به تعویق افتاد.بعد از بیانات صریح رهبری که متاسفانه امروز در هر مسئله ای مجبور به ورود شخصی هستند،آنجه اکنون به وضوح قابل بیان است اشتباه بودن ورود به این عرصه البته به این شکل است!شاید با ابراز مواضع باتدبیرتر، شفاف تر و انقلابی تر والبته با شرط پیش شرط های لازم و تغییر سطح و طرف های مذاکره، این کار نفع هایی نیز داشته باشد.
در هرصورت مسئولان ی کشور ما باید دقت بیشتری را صرف کنند.تماس های تلفنی،قدم زدن ها،دست دادن ها،دیدارها،مذاکرات،موضع گیری ها و از این دست وقایع اتفاقی یا عمدی در ت خارجی یک کشور انقلابی پیشرو، که جریان حرکت علیه استکبار و صهیونیسم را در جهان رهبری می کند، صدمه زیادی به پیشبرد اهداف آن می زند.انتظار مردم از مسئولین این است که در تمام شئونات، مراقب حفظ آرمان های انقلاب اسلامی بدون یک کلمه کم با زیاد باشند.انقلابی که امروز باید گفت انقلاب اسلامی جهانی.
بعد از کسب این تجارب پرهزینه و آزمون های سخت، امید است آنقدر منتخبین ما خبره شوند که رهبری مجبور نباشند در همه موضوعات به صورت شخصی ورود کنندو تذکر بدهند.دادن این تذکرها قطعا وظیفه ما مردم وبه صورت مهم تر و مؤکدی وظیفه نمایندگان ما در مجلس و دیگر مسئولین کشور است.
های ,ای ,شاید ,اسلامی ,سوریه ,جریان ,است که ,بعد از ,به صورت ,انقلاب اسلامی ,استکبار و
در سوریه معترضین میانه رو که جریان اصلی شروع کننده اعتراض هستند شاید در پهنه انقلاب های اسلامی منطقه بروز پیدا کردند ولی با بیداری جهان اسلام فاصله ای قابل توجه داشتندو هیچ گاه مگر برای استفاده از آن فضا خود را متصل به ان ندانسته اند.آن جریان اسلامی هم که به صورت مریضی توسط داعش و النصره دنبال میشود نشانه ای از اسلام ناب ندارد و حتی به صورتی عجیب خواسته و ناخواسته در جهت تخریب وجهه آن قدم بر می دارد.
و اما مذاکره!قصد بر آن بود که نویسنده زودتر از این مطلبی در ابن باب بنگارد ولی به جهت حفظ رعایات اخلاقی در نگاشتن تحلیل، به دنبال دلائل بیشتر بود و این تحلیل به تعویق افتاد.بعد از بیانات صریح رهبری که متاسفانه امروز در هر مسئله ای مجبور به ورود شخصی هستند،آنجه اکنون به وضوح قابل بیان است اشتباه بودن ورود به این عرصه البته به این شکل است!شاید با ابراز مواضع باتدبیرتر، شفاف تر و انقلابی تر والبته با شرط پیش شرط های لازم و تغییر سطح و طرف های مذاکره، این کار نفع هایی نیز داشته باشد.
در هرصورت مسئولان ی کشور ما باید دقت بیشتری را صرف کنند.تماس های تلفنی،قدم زدن ها،دست دادن ها،دیدارها،مذاکرات،موضع گیری ها و از این دست وقایع اتفاقی یا عمدی در ت خارجی یک کشور انقلابی پیشرو، که جریان حرکت علیه استکبار و صهیونیسم را در جهان رهبری می کند، صدمه زیادی به پیشبرد اهداف آن می زند.انتظار مردم از مسئولین این است که در تمام شئونات، مراقب حفظ آرمان های انقلاب اسلامی بدون یک کلمه کم با زیاد باشند.انقلابی که امروز باید گفت انقلاب اسلامی جهانی.
بعد از کسب این تجارب پرهزینه و آزمون های سخت، امید است آنقدر منتخبین ما خبره شوند که رهبری مجبور نباشند در همه موضوعات به صورت شخصی ورود کنندو تذکر بدهند.دادن این تذکرها قطعا وظیفه ما مردم وبه صورت مهم تر و مؤکدی وظیفه نمایندگان ما در مجلس و دیگر مسئولین کشور است.
درباره این سایت